Iraklı mühendis Hazem Muhammed, ABD askerlerinin Saddam Hüseyin’i devirdiğini ilk duyduğunda, 1991’de Saddam yönetimine karşı başarısız bir ayaklanmanın ardından vurularak öldürülen ve toplu mezara atılan kardeşini nihayet bulabileceğini düşündü.
Mart 2003’teki ABD önderliğindeki işgalden sonra yeşeren sadece Muhammed’in umutları değildi. Diktatör yönetimi altında öldürülen veya kaybolan on binlerce insanın akrabaları, sevdiklerinin akıbetini yakında öğreneceklerine inanıyorlardı.
Yirmi yıl sonra, iki kurşunla vurulan ancak kardeşinin hayatını kaybettiği toplu katliamdan sağ kurtulan Muhammed ve sayısız Iraklı hâlâ cevap bekliyor.
Saddam’ın Baas Partisi döneminde işlenen zulmün kanıtı olan düzinelerce toplu mezar bulundu. Ancak, son yirmi yılda Irak’ı saran kaos ve çatışmada, tarihi cinayetlerin kurbanlarını belirleme çalışmaları yavaş ve kısmi kaldı.
OKUYUN: Irak sınır otoritesi 3 milyondan fazla Captagon hapı ele geçirdi
Muhammed, “Toplu mezarların rastgele açıldığını görünce, daha güçlü bir devlet kuruluncaya kadar mezarın yerini gizli tutmaya karar verdim” dedi.
Mezar açma çalışmaları uzadıkça, mezhepsel çatışmalarda ve El Kaide ve DEAŞ militanları ile Şii Müslüman milisler gibi silahlı grupların yükselişi ve düşüşünün ortasında daha fazla vahşet işlendi.
Uluslararası Kızılhaç Komitesi’ne göre bugün Irak, dünyadaki en yüksek kayıp kişi sayısına sahip ülkelerden biri.
Muhammed’in, 1991 Körfez Savaşı’nın sonunda Saddam’ın birlikleri ağırlıklı olarak Şii bir ayaklanmayı bastırırken kendisi, erkek kardeşi ve diğerlerinin toplandığı bölgeye uzmanlardan oluşan bir ekiple gitmesinden 10 yıl önceydi. O sırada, güneydeki Necef kentinin eteklerinde özet olarak kazılmış siperlerin yanında diz çökmeye zorlandılar ve kurşuna dizildiler. Saddam’ın yönetimi sırasında on binlerce Iraklı, güçleri tarafından öldürüldü.
Şu anda çiftliklerle çevrili olan bölgeden 46 kişinin kalıntıları çıkarıldı, ancak Muhammed’in erkek kardeşi asla bulunamadı. Hala açıklanmayan daha fazla cesedin orada olduğuna inanıyor.
Geçmişiyle hesaplaşmayan bir ülke, ne bugünüyle ne de geleceğiyle uğraşamaz” dedi. “Aynı zamanda bazen hükümeti affediyorum. Başa çıkmaları gereken çok fazla… kurbanları var.”
Acı verici ilerleme
Şehitler Vakfı’na göre – kurbanların kimliğini tespit etmek ve yakınlarına tazminat ödemekle görevli bir devlet kurumu – şimdiye kadar 260’tan fazla toplu mezar gün ışığına çıkarıldı ve düzinelercesi hâlâ kapalı. Ancak bu kadar büyük bir görev için kaynaklar sınırlıdır. Bağdat’taki Sağlık Bakanlığı’nın bir bölümünde, yaklaşık 100 kişilik bir ekip, her seferinde bir site olmak üzere toplu mezarlardan kalan kalıntıları işliyor.
Bölüm Başkanı Yasmine Siddiq, mezardan çıkarılan yaklaşık 4.500 cesetten yaklaşık 2.000 kişinin DNA örneklerini belirlediklerini ve eşleştirdiklerini söyledi.
Depo odasının raflarında 1980-88 İran-Irak savaşından kalan kurbanlar vardı – kafatasları, çatal bıçak takımı, bir saat ve kurbanların kimliğini belirlemeye yardımcı olabilecek diğer eşyalar.
Adli tıp çalışmaları, arşiv görevlilerinin Saddam’ın devrilmesinden sonra dağıtılan Baas Partisi’nden henüz kimliği belirlenemeyen kayıp kişilerin isimlerini bulmak için yığınla belgeyi incelemesiyle tamamlanıyor.
Şehitler Vakfı yetkilisi Mehdi İbrahim, ekibinin her hafta yaklaşık 200 yeni kurban tespit ettiğini söyledi. İsimler sosyal medyada yayınlandı. Şimdiye kadar Vakıf, elindeki 1 milyon belgenin yaklaşık yarısını, yani Irak’ın dağınık arşivlerinin sadece bir kısmını işledi. Baas Partisi dönemine ait belgelerin çoğu hükümet tarafından tutulurken, diğerleri işgalden sonra imha edildi.
Bazı gaddarlıklar diğerlerinden daha hızlı incelenir.
OKUMAK: ABD’nin 2003 Irak İşgalini Hatırlamak
Siddiq’e göre, 2014’te Kuzey Irak’ın büyük bölümünü ele geçiren ve üç şiddet yılı boyunca elinde tutan DEAŞ militanlarının gerçekleştirdiği katliamlara öncelik verildi.
Kurbanlar için en yüksek teşhis oranı, Daesh tarafından Camp Speicher katliamı olarak bilinen ve orduya yeni katılanların kitlesel kurşuna dizilmesi olarak bilinen bir olayda elde edildi. Siddiq, “Çoğu aile kayıplarını bildirdi ve cesetlerin çoğu kurtarıldı” dedi.
Şehitler Vakfı, cinayetlerin 1.200’ü ölü ve 757’si kayıp olmak üzere yaklaşık 2.000 şehitle sonuçlandığını söylüyor.
IŞİD’in BM müfettişlerinin Irak’taki Ezidi azınlığa karşı soykırım olarak tanımladığı şeyi gerçekleştirdiği Sincar’da, yaklaşık 600 kurban yeniden defnedildi ve yaklaşık 150’sinin kimliği belirlendi.
Diğer kayıplar keşfedilmemiş durumda. Sünni Felluce kasabası yakınlarındaki kırsal bir bölge olan Saqlawiya’da aileler, bölge güvenlik güçleri tarafından DAEŞ’ten geri alındığında yakalanan 600’den fazla erkeğin akıbetini öğrenme umudunu kaybediyor.
Reuters, BM çalışanları, Iraklı yetkililer ve İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün 2016’da görüştüğü tanıklara göre, IŞİD’e karşı intikam peşinde koşan Şii milisler Saqlawiya kasabasından Sünnileri topladı.
İhlas Talal, Saqlawiya’da sadece bir halı ve ince bir şilte ile döşenmiş oturma odasında, 2016 yılının Haziran ayı başlarında kaybolan kocası ve diğer 13 erkek akrabasının fotoğraflarına bakarken ağladı.
‘Öncelikli değiliz’
Talal, misilleme korkusuyla onları götüren üniformalı adamları tarif etmek istemedi. Ama o ve mahalledeki diğer kadınlar yıllarca kocalarını, babalarını ve oğullarını aradılar, Irak’ı baştan başa dolaştılar, hapishaneler ve hastanelerle temasa geçtiler – hepsi nafile.
İnsan Hakları İzleme Örgütü’nden Ahmed Benchemsi, “Irak hükümeti, kaybolanların yerini tespit etmek ve faillerden hesap sormak için tüm adımları atmalı” dedi.
Şehitler Vakfı ve Irak İçişleri Bakanlığı, Saqlawiya davasıyla ilgili yorum taleplerine yanıt vermedi.
Birimi şu anda Saqlawiya yakınlarında üslenmiş yerel bir Halk Seferberlik Güçleri (PMF) Komutanı olan Abdul Kareem Al-Yasiri, HSB’nin IŞİD’le savaşta bölgeden insanların kaybolmasında herhangi bir rolü olduğunu yalanladı.
“Bu suçlamalar temelsizdir ve askerlerimizi karalamak için siyasileştirilmiştir ve biz bunları reddediyoruz.”
Talal, aylık yaklaşık 850 dolar emekli maaşı alabilmek için kocasının resmi olarak şehit olarak tanınmasını istiyor.
Yerel STK’ların ve küçük ölçekli çiftçiliğin yardımıyla zar zor beslemeyi başardığı yarım düzine çocukla çevriliyken, “Biz bir öncelik değiliz” dedi.
Sorular, daha iyi bildirilen olaylar üzerinde bile kalır.
Majid Muhammed, bir savaş doktoru olan oğluyla en son Haziran 2014’te Camp Speicher katliamından önce konuşmuştu. Onun adı, Siddiq’in ekibi tarafından tespit edilen yüzlerce kurban arasında yer almıyor ve Muhammed hala belirsizlik içinde. Eşi Nadia Jasim, birbiri ardına gelen hükümetlerin zorla kaybetmeler konusunda başarısız olduğunu söyledi.
Kaybolan oğulları yüzünden tüm Iraklı annelerin kalbi kırıldı” dedi. “2003’ten bu yana geçen onca zamana rağmen bir çözüm bulmalıydık. İnsanlar neden hala kayboluyor?”
OKUMAK: Yirmi yıl sonra, ABD Senatosu nihayet Irak’a savaş iznini sonlandırabilir
Bu yazıda ifade edilen görüşler yazara aittir ve Middle East Monitor’ün yayın politikasını yansıtmayabilir.
KategorilerMakaleAsya ve AmerikaUluslararası KuruluşlarİranIrakOrta DoğuGörüşUNUS Yorumları Göster
Yukarıdaki makalede aksi belirtilmedikçe, Middle East Monitor’ün bu çalışması Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 Uluslararası Lisansı altında lisanslanmıştır. Görüntü(ler) bizim hakkımızı taşıyorsa, bu lisans onlar için de geçerlidir. Bu ne anlama gelir? Diğer izinler için lütfen bizimle iletişime geçin.
Bu sayfada bir hata mı gördünüz? Bilmemize izin ver
Bu site reCAPTCHA tarafından korunmaktadır ve Google Gizlilik Politikası ile Hizmet Şartları geçerlidir.
